Het sportjaar 2011 was er een om niet zo snel te vergeten. Dit was mede te danken aan drie sporters, die de afgelopen twaalf maanden garant stonden voor het nodige vuurwerk en hun sportjaar zonder meer met een gouden rand afsloten. Zo stond bij het tennis dit seizoen geen maat op de dominerende Novak Djokovic, liet Tour de France-winnaar Cadel Evans zijn ware aard zien op het moment suprême en was Sebastian Vettel dit jaar niet kapot te krijgen in de Formule 1 en de absolute baas van het circus.
Geen maat
Voor de Servische tennisser Djokovic stond 2011 in het teken van de definitieve doorbraak. Jaren achtereen stond hij in de schaduw van Rafael Nadal en Roger Federer, maar nu vond de Djoker het tijd om een greep naar de macht te doen. Met succes, en hoe! Op Roland Garros na won hij alle Grand Slams dit jaar en zegevierde hij in zeven van de tien ATP-toernooien. Daarnaast was Djokovic een periode van 41 wedstrijden ongeslagen, mocht hij zich op 4 juli 2011 de nummer één van de wereld noemen en werd hij tenslotte door de internationale vakorganisatie voor sportjournalisten (AIPS) samen met langlaufster Marit Björgen tot ‘sporters van het jaar’ verkozen.
Tot vervelens toe
Als er iemand dit sportjaar de titel ‘ongenaakbaar’ op zich mag plakken, is het zonder meer Sebastian Vettel. Het was niet zozeer de vraag óf hij er wederom met de coureurstitel vandoor zou gaan, maar eerder wánneer. Het antwoord was vier races voor het einde in het Japanse Suzuka. Hierdoor zorgde hij er mede voor dat het Formule 1-seizoen 2011 niet als meest spannende in de geschiedenisboeken zal gaan. Zo zette deze jonge hond vanaf de eerste vrije training van het jaar de toon en liet hij tot vervelens toe zien dat hij de enige echte baas was op het circuit. Wie ook maar enigszins in de buurt kwam, kreeg de deksel hard op de neus en werd gedeclasseerd door dé opvolger van de nog steeds rijdende levende legende Michael Schumacher.
Ware aard
Eindelijk was het dan zover: Cadel Evans liet afgelopen zomer in juli de droom van zijn leven uitkomen. Zijn hele wielercarrière reed de 34-jarige Australiër met het oog op een eindoverwinning in de grootste ronde van de wereld, de Tour de France. Na twee zeer zure tweede plekken in 2007 en 2008 liet ‘wieltjesplakker’ Evans in de editie van 2011 zijn ware aard zien. De ‘oude’ rot was de leider van het peloton, ging op de juiste momenten in de aanval en stoempte alles en iedereen aan gort als het bergop ging. Uiteindelijk resulteerde al dit harde werk in de ultieme beloning en werd een emotionele Evans met het felbegeerde maillot jaune om de schouders gehuldigd op de machtige Champs-Élysées.